درمان لکنت زبان【بهترین روش ها】در سال 1403!

درمان لکنت زبان در بزرگسالان

تعداد قابل توجهی از بزرگسالان دارای لکنت زبان مداوم هستند. درمان لکنت زبان بزرگسالان در درجه اول شامل افزایش تسلط و تکنیک های اصلاح لکنت در کنار جلسات مشاوره است.

 

 

اگرچه درمان لکنت برای بزرگسالان معمولاً زمان بیشتری می برد، اما از آنجایی که روش های درمانی، مستقیم هستند، اثر بیشتری نیز دارند. یک فرد بالغ دارای لکنت زبان می تواند مسئولیت درمان را بر عهده بگیرد و پیشرفت خود را در طول دوره درمان پیگیری کند. درمان لکنت، یک فرآیند فشرده است که باید برای گرفتن نتیجه خوب از یک آسیب شناس گفتار درمانگر خوب نیز استفاده شود.

روش های درمانی رایج برای بزرگسالان

گفتار درمانی

گفتاردرمانگرها یا پزشکان می توانند به شما کمک کنند تا یاد بگیرید که چگونه کلماتی که در گفتن آن ها با مشکل مواجه هستید را به درستی ادا کنید. یک متخصص ممکن است به شما کمک کند که چگونه موقعیت هایی که باعث لکنت زبان می شوند را مدیریت کنید.

می‌توانید روش‌های شکل‌دهی روان و اصلاح لکنت را یاد بگیرید که می‌توانید آن‌ها را در مکالمات روزانه به کار ببرید.

گفتار درمانی بدون شک بهترین راه درمان لکنت در بزرگسالان است. همچنین، گفتار درمانی یکی از بهترین روش های درمانی لکنت زبان در طولانی مدت به شمار می رود.

مغز یک فرد دارای لکنت با مغز یک فرد بدون لکنت به طور متفاوتی عمل می کند. در واقع بیشترین تفاوت در عملکرد است تا ساختار. برای همین است که اگر یک اسکن مغزی از یک فرد دارای لکنت بگیریم، هیچ تفاوتی با یک فرد با بدون لکنت ندارد. اما اگر تصاویر یک تشدید مغناطیسی عملکردی یا fMRI را ببینیم تفاوت هایی را در مغز افراد دارای لکنت و بدون لکنت مشاهده می کنیم.

پس می توان نتیجه گرفت اگر لکنت اتفاقی است که در نتیجه ی اختلال در عملکرد مغز است پس درمان لکنت باید فعالیتی باشد که روی عملکرد مغز تاثیرگذار باشد. آیا به این موضوع باور دارید که اگر یک مهارت مثل نواختن پیانو را بیاموزید، تغییری در عملکرد مغز خود ایجاد کرده اید؟ با پاسخ به این سوال متوجه خواهید شد که چرا گفتار درمانی منجر به درمان لکنت می شود.

مشاوره روان شناسی و رفتار درمانی

ترکیب گفتار درمانی با روانشناسی و رفتار درمانی می تواند اثربخشی درمان لکنت را افزایش دهد. رفتار درمانی برای بزرگسالانی که لکنت دارند می تواند بسیار مفید باشد که معمولا این نوع درمان لکنت بر روی موارد زیر تاکید دارد:

• • آموزش و آگاهی دادن به فرد در مورد لکنت زبان

• • دادن دیدگاه جدید در باره مشکلات فرد

• • کمک به آنها برای اتخاذ نگرش مثبت

• • کمک و حمایت از بزرگسالان برای پیدا کردن راه حل های حل مشکلات لکنت

• • به چالش کشیدن و حل کردن افکار غیر مفید و منفی

• • آموزش تکنیک های آرام سازی برای مبارزه با اضطراب و استرس

• • بهبود مهارت های ارتباطی

رفتار درمانی می تواند به مقابله با احساسات و نگرش های منفی که بزرگسالان معمولاً از سال ها طرد یا امتناع به دست می آورند کمک کند. در واقع تنها راه پرداختن به رفتارهای ثانویه و حل مشکلات مربوط به آن می باشد.

دستگاه ها و ابزارهای الکترونیکی

همانطور که در بخش های قبلی این صفحه هم اشاره کردیم، ابزارهای الکترونیکی مختلفی وجود دارد که می تواند به عنوان ابزارهای کمکی، در درمان لکنت مورد استفاده قرار گیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این دستگاه ها، می توانید به بخش درمان های مربوط به کودکان، در همین مقاله مراجعه کنید.

درمان دارویی لکنت زبان

در بخش های قبلی هم اشاره کردیم که هیچ داروی رسمی برای لکنت زبان مورد تایید قرار نگرفته است. اما برخی داروها ممکن است روند درمان لکنت در بزرگسالان را بهبود دهد. معمولا افرادی که همزمان با لکنت زبان، دارای استرس و اضطراب هستند، با مراجعه به متخصص مغز و اعصاب می توانند از داروهای کنترل استرس و اضطراب استفاده کنند.

درمان استرس و اضطراب با استفاده از دارو می تواند کمک کند که این استرس، لکنت فرد را تشدید نکرده و تمرکز درمان، بر روی لکنت باشد. اما باید در نظر داشته باشید که داروهای درمان استرس می تواند در بلند مدت، عوارض جانبی به همراه داشته باشد.

آیا درمان لکنت در کودکان و بزرگسالان متفاوت است؟

اگر بپذیرید که یادگیری پیانو در کودکی ساده تر و پایدارتر از بزرگسالی است، متوجه این موضوع خواهید شد که چرا گفتار درمانگران تاکید دارند که درمان لکنت در کودکی ساده تر و پایدارتر و قطعی است، اما با افزایش سن تاثیرگذاری درمان، کاهش می یابد.

بعلاوه انواع برنامه های درمانی در کودکان پیش از دبستان با کودکانی که به مدرسه می روند و بزرگسالان، متفاوت است. درمان لکنت کودکان پیش از سن مدرسه به دو نوع تقسیم می شود:

• • درمان های مستقیم: برنامه هایی است که بر روی محیط کودک و تعامل والدین و کودک کار می کنند.

• • درمان های غیر مستقیم: در درمان های غیر مستقیم ما از کودک درخواست خاصی برای انجام تمرینات درمانی نداریم، همه چیز توسط والدین انجام می شود. به والدین آموزش داده می شود و حتی در برخی از برنامه های والد محور، نیازی به حضور مستقیم کودک نیست و تمرینات والدین می تواند پس از ضبط ویدیویی، توسط درمانگر بررسی شود. درمان های غیر مستقیم برای کودکانی که سن کمی دارند ، لکنت شان به تازگی شروع شده است و از لکنت آگاهی ندارند، مناسب تر است.

آیا تفاوتی بین درمان های لکنت وجود دارد؟

درمان های مستقیم درمان هایی هستند که ممکن است در طی سه ماه اول درمان، نتایج مشهود تری را به ما نشان دهند و هم چنین برای کودکان بزرگتر و کودکانی که درمان های غیرمستقیم برایشان پاسخگو نبوده است، استفاده می شود.

در درمان های مستقیم ما در طی بازی و تمرینات ساختارمند و در طی روز، تکنیک های مشخصی را با کودک تمرین می کنیم. برای مثال برنامه ی درمانی وست مید، یک برنامه ی مستقیم است. در این برنامه گفتار سیلابیک به کودک آموزش داده می شود. یا برنامه ی درمانی لید کامب یک برنامه ی درمانی مستقیم است که مبتنی بر شرطی سازی عامل است.

در واقع در این برنامه به گفتار بدون لکنت کودک بازخورد مثبت داده می شود و به گفتار دارای لکنت کودک، بازخورد منفی. نگران نباشید این بازخورد ها به تدریج و با آموزش درمانگر اجرا می شود و باعث واکنش منفی کودک شما نخواهد شد.

هیچ نوع درمانی بر دیگری برتری ندارد و نمی توان گفت درمان غیرمستقیم بهتر از مستقیم است. موضوع قابل اهمیت این است که درمانگر بتواند مناسب ترین برنامه را برای کودک انتخاب و اجرا کند.

در خانه ی لکنت مدیر تیم، جلسه ی اول ارزیابی را برگزار می کند و انتخاب برنامه ی درمانی مناسب را خواهد داشت. به یاد داشته باشید که ممکن است درمانگر، برنامه های درمانی را گاها ترکیب کند یا تغییر دهد. این مساله موضوعی شایع در میان درمانگران است که اگر اصولی انجام شود نه تنها موردی ندارد بلکه موجب نتایج شگفت انگیزی در روند درمان خواهد شد. هرچه سن کودک افزایش پیدا می کند، درمان لکنت پیچیده تر و زمان برتر خواهد شد.

در بزرگسالان دارای لکنت، درمان دو هدف کلی را دنبال می کند که شامل موارد زیر است:

• • هدف اول: ایجاد گفتار روان و تسهیل کردن لکنت

• • هدف دوم: پرداختن  به افکار و احساسات فرد دارای لکنت.

برنامه های درمانی متنوعی برای درمان لکنت بزرگسالان وجود دارند که درمانگر با کمک گرفتن از تجربه و دانش خود برای هر مراجع به شکل مناسبی از این برنامه های درمانی استفاده می کند. در تیم خانه ی لکنت تمام درمانگران صرفا به شکل تخصصی بر روی اختلال لکنت و کلاترینگ کار می کنند و همینطور درمانگران با گروه سنی خاصی از افراد دارای لکنت کار می کنند. درمانگران کودک با درمانگران بزرگسال متفاوت هستند.

اما آیا گفتاردرمانی واقعا اثرگذار است ؟

کافی است که اسم برنامه های درمانی که گفتار درمانگران در درمان لکنت استفاده می کنند را به زبان انگلیسی سرچ کنید تا مقالات معتبر و متعددی را که تایید کننده ی اثرگذاری برنامه های درمانی گفتار درمانگران هستند را مشاهده کنید. این برنامه ها شامل موارد زیر است:

• • برنامه ی لیدکامب

• • اکویل

• • وست مید

• • DCM

• • PCI

• • FFT

FRP برای کودکان یا برنامه ی کمپرداون برای بزرگسالان، نمونه هایی از برنامه های علمی و اثبات شده در درمان لکنت هستند. این برنامه ها روی تعداد زیادی از افراد دارای لکنت اجرا شده است و نتایج مثبت و پایدار آن ها به اثبات رسیده است. هر برنامه اصول خاصی دارد که در هر جلسه ی درمان، توسط درمانگر به شما آموزش داده می شود.

درمان لکنت چقدر طول می کشد ؟

با توجه به توضیحات بالا احتمالا باید درک کرده باشید که وقتی قرار است تغییری در عملکرد مغز ایجاد کنیم، این فرآیند یک شبه و فوری نیست. مانند مثالی که ذکر شد( یادگیری پیانو نیاز به تکرار و تمرین و مداومت دارد). اما متاسفانه شاهد ادعاهایی هستیم از درمانگر نماها که قول درمان قطعی و فوری را به شما می دهند در حالی که فرآیند درمان نیازمند مداومت و پیگیری است.

درمان لکنت در کودکی زمان کمتری نیاز دارد. به طور میانگین می توانیم شش ماه را برای درمان لکنت کودکان پیش از سن مدرسه در نظر بگیریم، اما باید دقت کنید که این عدد میانگین و تقریبی است و کودکان، درمانگرها و خانواده ها با هم متفاوت هستند.

هر چه سن افزایش پیدا می کند، درمان لکنت زمان بیشتری لازم دارد و لکنت صرفا یک اختلال گفتاری خالص نخواهد بود بلکه ابعاد روانشناختی زیادی پیدا می کند که می توانند مانع درمان شوند. در ادامه می توانید گزارش روند درمان مراجعینی که با تیم خانه ی لکنت قادر به شکست لکنت شدند را مشاهده کنید. صحبت های والدین و افراد دارای لکنت فرآیند درمان لکنت و چالش های آن را به واقعی ترین شکل ممکن به تصویر می کشد.

برای درمان لکنت زبان چه بخوریم؟

تا بحال تحقیقاتی که ثابت کند، تغذیه به صورت مستقیم با درمان لکنت، در ارتباط است، وجود ندارد. هیچ ادعای علمی وجود ندارد که رابطه مستقیمی بین تغذیه و درمان یا عدم درمان لکنت را اثبات کند. بنابراین باورهای غلطی که در این باره وجود دارد، اساس و پایه علمی ندارند.

اما ممکن است که برخی مواد غذایی که باعث تقویت مغز می شوند، به عنوان یک راهکار کمکی در درمان لکنت، استفاده شوند. چون مغز منشا اصلی لکنت به شمار می رود. مواد غذایی مانند دانه های گیاهان، آجیل ها، اسیدهای چرب امگا 3 و غیره می توانند مغز را تقویت کرده و در روند درمانی لکنت، تاثیر گذار باشند.

برای مطالعه بیشتر در مورد تغذیه و لکنت پیشنهاد می کنیم مقاله برای درمان لکنت زبان چه بخوریم را به طور کامل مطالعه کنید.

علائم و نشانه های لکنت زبان

در حالی که ادعا می شود هیچ “درمانی” برای لکنت وجود ندارد، گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که ممکن است به افرادی که لکنت دارند کمک کند. برخی از روش ها بر کاهش ناروانی تمرکز دارند، در حالی که برخی دیگر بر پذیرش لکنت و کاهش اضطراب ارتباطی تمرکز دارند. کمک به افرادی که لکنت دارند باید متناسب با فرد باشد. به عبارت دیگر، چیزی که برای یک نفر که لکنت دارد جواب می دهد، ممکن است برای همه جواب ندهد!

علائم و نشانه های لکنت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• • مشکل در شروع یک کلمه، عبارت یا جمله

• • طولانی کردن یک کلمه یا صداها در یک کلمه

• • تکرار یک صدا، هجا یا کلمه

• • سکوت مختصر برای هجاها یا کلمات خاص، یا مکث در یک کلمه (کلمه شکسته)

• • اضافه کردن کلمات اضافی مانند “um” در صورت پیش بینی مشکل در انتقال به کلمه بعدی

• • کشش، سفتی یا حرکت بیش از حد صورت یا قسمت بالایی بدن برای تولید کلمه

• • اضطراب از صحبت کردن

• • توانایی محدود برای برقراری ارتباط موثر

مشکلات گفتاری لکنت ممکن است با موارد زیر همراه باشد:

• • سریع چشمک می زند

• • لرزش لب یا فک

• • تیک های صورت

• • سر تکان می دهد

• • مشت های گره شده

لکنت ممکن است زمانی بدتر شود که فرد هیجان‌ زده، خسته یا تحت استرس است، یا زمانی که احساس می‌کند خودآگاه است، عجله دارد یا تحت فشار است. موقعیت هایی مانند صحبت کردن در جمع یا صحبت کردن با تلفن می تواند به ویژه برای افرادی که لکنت دارند دشوار باشد. با این حال، اکثر افرادی که لکنت دارند، می‌توانند بدون لکنت صحبت کنند، وقتی با خودشان صحبت می‌کنند و زمانی که با شخص دیگری آواز می‌خوانند یا صحبت می‌کنند.

کاهش ناهمواری

درمان لکنت که بر کاهش گفتار ناهموار تاکید دارد، به طور کلی به عنوان شکل دادن به روان شناخته می شود. برای استفاده از استراتژی‌های شکل‌دهی روان، فردی که لکنت دارد با یک آسیب‌ شناس گفتار-زبان (SLP) کار می‌کند تا نحوه صحبت کردن خود را تغییر دهد. هدف از شکل دهی روان این است که تمام رویدادهای لکنت زبان را حذف کرده و همیشه روان صحبت کنید. برخی از درمانگر ها از وسایل کمکی مانند بازخورد شنیداری تاخیری برای کمک به این تلاش استفاده می کنند.

در حالی که بازخورد شنیداری تاخیری و برنامه‌های شکل‌دهی روان ممکن است برای برخی از افرادی که لکنت دارند کارساز باشد، همه آنها در طول زمان مفید نیستند. با تمرکز بر حذف لکنت، این روش‌ها ممکن است احساسات و نگرش‌هایی را که به مشکلات ارتباطی کمک می‌کنند نادیده بگیرند.

کاهش اثرات لکنت زبان

در حالی که روش‌های شکل‌ دهی روانی بر حذف لکنت با هم متمرکز هستند، سایر گزینه‌های درمانی بر محدود کردن تأثیر آن تمرکز دارند. یکی از روش‌ها که به عنوان اصلاح لکنت شناخته می‌شود، شامل شناسایی و تنظیم ناهماهنگی‌ها در هنگام وقوع است. SLP با استفاده از اصلاح لکنت به فردی که لکنت دارد کمک می کند تا تنش فیزیکی خود را کاهش دهد، بر ترس خود از صحبت کردن غلبه کند و از ابزارهایی برای نظارت بر گفتار خود استفاده کند.

اصلاح لکنت شامل آموزش و مشاوره برای فردی که لکنت دارد، با هدف کاهش اضطراب هنگام صحبت کردن می باشد. همچنین می‌تواند شامل تکنیک‌هایی برای تغییر لحظه‌های لکنت در زمان وقوع باشد – کوتاه‌تر و کم‌تنش‌تر کردن آن‌ها.

مداخله اولیه کلیدی است

در حالی که هیچ درمان پذیرفته شده جهانی برای لکنت وجود ندارد، اکثر پزشکان موافق هستند که مداخله زودهنگام نقش مهمی ایفا می کند. هنگامی که لکنت بالقوه در یک کودک خردسال شناسایی شد، باید برای ارزیابی جامع به یک SLP ارجاع داده شود. تحقیقات نشان می دهد که هر چه برنامه های درمانی زودتر اجرا شوند، احتمال تداوم لکنت تا بزرگسالی کمتر می شود. پرداختن به ناهماهنگی‌ها در مراحل اولیه به کودک کمک می‌کند تا با واکنش‌های عاطفی منفی، تنش و اجتناب از موقعیت‌های گفتاری که می‌تواند لکنت را شدیدتر کند کنار بیاید.

چه چیزی باعث موفقیت درمان لکنت می شود؟

در نهایت، موفقیت درمان هر فردی برای فردی که لکنت دارد بستگی به اهداف، احساسات و نگرش فردی او نسبت به لکنت دارد. امروزه، اکثر برنامه های درمانی از ترکیبی از روش های شرح داده شده در بالا استفاده می کنند.

مهمتر از همه، درمان موفق باید به افرادی که لکنت دارند کمک کند تا بر احساسات منفی غلبه کنند، استرس پیرامون صحبت کردن را کاهش دهند، در فعالیت ها شرکت کنند و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند. برای این منظور، یک SLP یا درمانگر ممکن است حمایت از خود را تشویق کند، راهبردهای مشاوره را بکار گیرد و آموزش خانواده را در درمان لکنت ترویج دهد.

مهم است که به خاطر داشته باشید که هیچ تکنیک، وسیله یا دارویی واحدی وجود ندارد که لکنت را درمان کند. به بسیاری از افرادی که لکنت زبان دارند، گاهی اوقات گفته می شود که هنگام صحبت کردن، “آهسته تر” یا “فقط آرام باشید”. در حالی که این نکات با بهترین نیت ارائه می شوند، نشان می دهند که لکنت ناشی از اضطراب است و فردی که لکنت دارد اگر تلاش کافی داشته باشد، می تواند لکنت خود را کنترل کند. روان صحبت کردن به این سادگی نیست و افرادی که لکنت دارند باید با یک SLP کار کنند تا نیازهای ارتباطی فردی خود را برطرف کنند.

درمان های جایگزین لکنت

برای درمان لکنت زبان راه های مختلفی وجود دارد که در این بخش به بررسی روش های مختلف آن پرداختیم، و در حالی که برخی می‌توانند مفید باشند، برخی دیگر از دوره‌های انگیزشی و ویتامین‌ها گرفته تا تزریق بوتاکس!  یک نظرسنجی که در سال 2002 توسط انجمن ملی لکنت انجام شد، نشان داد که بزرگسالانی که لکنت دارند، از انواع درمان‌های فوق‌ استفاده می‌کنند.

منابع:

WeStutter.Org

stamurai.com