درمان های جدید لکنت زبان فقط بر روی راه های یک پزشک متمرکز نیست. بسیاری فکر می کنند که تنها راه درمانی لکنت کودکان این است که به پزشک مراجعه کنند. اما پزشک فقط یک راه درمانی محسوب می شود و امکان استفاده از مکمل های درمانی وجود دارد. مکمل های درمانی باعث میشوند که سرعت بهبود در بیماران افزایش یابد و روحیه آنان بهتر شود. یکی از بهترین مکمل های درمانی، مواد غذایی و ویتامین های طبیعی است. ویتامین های طبیعی را می توانید در انواع مواد غذایی و دانه های خوراکی بیابید. مطابق گزارش های مختلفی که پزشکان ارائه کرده اند مواد غذایی مناسب می تواند روند بهبود بیماران دارای لکنت را سرعت دهد.
آیا ویتامین ها می توانند در درمان لکنت زبان موثر باشند؟
لکنت زبان اگر دارای منشاء عدم رشد حرکتی مغز باشد قطعاً با استفاده از ویتامین ها می تواند درمان شود. ویتامین های مختلف طبیعی می توانند مواد مغذی کافی را به مغز برسانند و امکان رشد آن را فراهم کنند. اساساً رشد کافی مغز باعث میشود که بخش های مختلف نورون های عصبی تکامل یابند و نقص های قبلی برطرف شوند. بر همین اساس ویتامین ها و مواد مغذی باعث میشوند که لکنت زبان برطرف شود. شاید برای تان سوال شود و بپرسید که: آیا فقط کودکان می توانند از ویتامین ها و مواد مغذی استفاده کنند؟ فرقی میان کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در مصرف مواد مغذی وجود ندارد. تمام گروه های سنی در هر جنسیتی که باشند می توانند از ویتامین ها و مواد مغذی استفاده کنند.
برای درمان لکنت زبان از مواد غذایی که دارای ویتامین B1 هستند استفاده کنید. البته این نکته را باید متذکر شویم که در مصرف این ویتامین زیاده روی نکنید و حد اعتدال را رعایت کنید. نکته ای که در مورد دریافت این نوع ویتامین وجود دارد این است که سعی کنید از مواد غذایی طبیعی، آن را دریافت کنید. انواع قرص هایی که به عنوان مکمل های دارویی تجویز می شوند فایده های لازم را دارند؛ اما جایگزین خوبی برای مواد غذایی ارگانیک نیستند.
آیا دوپامین ارتباطی با لکنت زبان دارد؟
یکی از مواردی که در ایجاد شدن لکنت زبان می تواند موثر باشد سطح دوپامین مغز است. برخی از پزشکان تحقیقاتی در مورد ارتباط میان دوپامین مغز و ایجاد شدن لکنت انجام دادند. آنها تحقیقات خود را بدین گونه انجام دادند که مواد غذایی و داروهایی که میتوانستند دوپامین مغز را تحریک کنند برای برخی بیماران استفاده کردند. تحقیقات نشان دهنده این موضوع بود که کاهش دادن داروهایی که منجر به کاستن دوپامین بودند باعث شده اند که شدت لکنت کم شود. در نقطه مقابل، به هر میزان که دوپامین خون تحریک می شد شدت لکنت نیز افزایش می یابد. بنابراین پزشکان اعلام کردند که مواد غذایی و رفتارهایی که باعث افزایش دوپامین میشود برای کسانی که دارای لکنت هستند ممنوع است.
این دسته از پزشکان که برای درمان لکنت زبان از طریق دوپامین اقدام کردند یک نوع رژیم غذایی را نیز بررسی کردند. بررسی آنها در مورد حالت و وضعیت مواد غذایی بود که باعث ایجاد شدن حالت نامناسب در بیماران می شد. یعنی نتیجه تحقیقات آنها چنین بود که اگر بیماران از مواد غذایی نامناسب استفاده می کردند شدت لکنت آنها افزایش می یافت. منظورمان از کلمه نامناسب این است که بیماران از آن غذاها تنفر داشتند و این تنفر باعث شدت یافتن لکنت می شد. بنابراین استفاده از غذاهایی که بیماران دوست داشتند باعث می شد که احساس آرامش خاطر به آنها دست دهد.
آیا در مصرف ویتامین ها باید به آلرژی بیمار نیز توجه کنیم؟
قطعاً در صورتی که بخواهید لکنت زبان را از طریق ویتامین ها درمان کنید باید موارد مختلفی را در نظر بگیرید. یکی از مهمترین مواردی که باید در نظر بگیرید آلرژی های بیماران است. تحقیقات پزشکان نشان دهنده این است که ایجاد شدن آلرژی باعث شدت یافتن لکنت زبان می شود. بر همین اساس مواد غذایی و ویتامین هایی که باعث برانگیختن آلرژی بیمار می شود نباید مصرف شوند.