بند آمدن زبان از ترس یکی از دلایل نسبتا رایجی است که افراد آن را عامل ایجاد لکنت بیان میکنند. به طور مثال برخی والدین بیان میکنند که «از همان شب که سگ بزرگ را دید، ترسید». «از زمانی بند آمدن زبان پسرم آغاز شد که تصادف کردیم». یک سوال مهم وجود دارد که آیا واقعا ترس باعث بندآمدن زبان یا لکنت میشود؟ ابتدا با دو مفهوم مهم «بند آمدن زبان یا لکنت» و «ترس» آشنا میشویم.
ترس چیست؟
برای تعریف بند آمدن زبان از ترس، باید ترس را شناخت و تعریف درستی از آن ارائه داد. ترس واکنش طبیعی بدن است که در مقابل وجود یک خطر واقعی و زودهنگام، اتفاق میافتد. ترس در واقع ضامن بقا برای موجود زنده و انسان است، مانند ترس از گرگ، ترس در هنگام پرت شدن از ارتفاع. اگر ترس از چیزی بیش از حد و غیرمنطقی باشد تبدیل به فوبیا میشود، مانند فوبیای ترس از ارتفاع.
همین الان برای درمان لکنت زبان + 15 دقیقه مشاوره رایگان اقدام نمایید.
اگر نمی دانید از کجا باید شروع کنید ما اینجا هستیم تا شما را راهنمایی کنیم پس برای شروع فقط کافیست فرم زیر را در چند ثانیه تکمیل کنید.
برای دریافت 15 دقیقه مشاوره رایگان فرم ذیل را تکمیل نمایید.
بعد از پر کردن فرم زیر منتظر تماس همکاران برای مشاوره و نوبت دهی باشید.
ترس با استرس و اضطراب متفاوت است. ترس ناشی از یک عامل بیرونی است، اما استرس یک واکنش فیزیولوژیکی بدن در برابر فشارهای محیطی و بیرونی است. سردرد، مشکلات پوستی مثل جوش، مشکل در گوارش، خواب و… را میتوان نام برد. با از بین بردن عامل استرس زا و ترس، هر دو مورد از بین میروند. اضطراب نشانه های مشترکی با استرس دارد، اما همیشه استرس باعث اضطراب نمیشود. دلیل استرس مشخص است اما دلیل و منبع اضطراب مشخص نیست. در فعالیتهای روزانه اختلال ایجاد کرده و فرد ناتوان و درمانده میشود.
لکنت زبان چیست؟
بند آمدن زبان از ترس را با تعریف لکنت زبان ادامه میدهیم. لکنت زبان یکی از انواع اختلال گفتاری است که فرد قادر به بیان روان و درست کلمات و جملات نیست. فرد در تلفظ روان هجا، یک بخش از کلمه یا کامل کردن جمله مشکل دارد. لکنت زبان شامل انواع زیر است:
- لکنت تونیک: فرد در زمان صحبت کردن دچار وقفه یا قفل یا همان گیر میشود که علت های مختلفی در آن دخیل است.
- لکنت کلونیک: تکرار در هجای اول یک کلمه که ناشی از اختلال فیزیولوژیک عصبی است اتفاق میافتد.
علت لکنت زبان به صورت دقیق مشخص نیست، اما به سه گروه تقسیم میشود. گاهی از ترکیب یک علت و حتی ترکیبی از آنها، لکنت زبان ایجاد میشود:
- علت رشدی (developmental): این نوع لکنت همان طور ک از اسمش پیداست بیشتر در سنین کودک و همزمان با رشد سیستم گفتار و تکلم رخ می دهد.
- علل روانی (psychogenic)
- علت عصبی (neurigenic)
عامل روانی و بند آمدن زبان از ترس
یکی از عواملی که در هر سنی باعث بند آمدن زبان میشود عامل روانی است. بروز لکنت زبان بر اثر ترس ممکن است در هر سنی (کودکی تا بزرگسالی) ایجاد شود. افراد زمینه ژنتیکی برای ابتلا به لکنت یا بند آمدن زبان را دارند. بنابراین عامل محیطی و روانی باعث بروز آن میشود. آزار بدنی کودک در خردسالی، حمله برخی افراد به کودک، انفجار و… باعث ترس و بند آمدن زبان کودک میشود. پس اگر لکنت زبان با ترس شروع شود، این ترس باعث بروز لکنت و در واقع فعال شدن ژن مربوط به لکنت میشود. پس علت اصلی ترس نیست علت اصلی ژنتیک و تقابل آن با یک عامل محیطی است. این افراد در ارتباط با خانواده، در اجتماع و ارتباط با دیگران دچار لکنت میشوند. ودچار لکنت زبان با درجه خفیف تا شدید خواهند شد.
در این زمان میتوان گفت که بند آمدن زبان به دلیل ترس در برخی افراد صحت دارد. در واقع فرد در موقعیتی قرار گرفته از چیزی ترسیده و آن ترس باعث فعال شدن زن مربوطه و پدیدار شدن لکنت وی گشته است. پس اگر عامل ژنتیکی نباشد ترس باعث بروز لکنت نمیشود.
درمان بند آمدن زبان به دلیل ترس
میدانیم که بند آمدن زبان از ترس به صورت یکباره رخ داده است. البته نباید توقع داشت که درمان آن نیز به یکباره و توسط گفتار درمانی خیلی سریع انجام شود. نکته هایی که در مشاهدات مورد توجه قرار گرفته این است که این نوع ترس، بیشتر در کودکی مشاهده میشود. در واقع بروز لکنت با ترس در کودکی رایج تر است والبته میتواند تا بزرگسالی ادامه داشته باشد.
از روش های گفتار درمانی برای درمان استفاده میکنند. البته شاید لازم باشد برای درمان مکمل از جلسات روانشناسی استفاده کرد. گفته میشود برای درمان “فرد باید از قرار گرفتن در موقعیتهای مشابهی که باعث ترس او شده است بپرهیزد.” در صورتی که به عنوان مثال اگر کودک از صدای شکستن شیه ای ترسیده باشد میتوان تضمبن کرد دیگر هیچ صدای شکستنی را نشنود؟ پس درمان اصلی مراجعه به گفتاردرمانی است.
به یاد داشته باشید درمان به موقع و زود هنگام شما در مسیر درمان بسیار کمک خواهد کرد.
توجه داشته باشید که درمان لکنت به هر دلیل که ایجاد شده باشد منوط به همکاری کودک و والدین با گفتاردرمانگر است. گاهی در طول درمان باید تمرینها به صورت روزانه یا هفتگی تکرار شوند. بنابراین نیاز به صبر و حوصله زیاد است تا نتیجه مطلوب حاصل شود.