در این مطلب از سایت خانه لکنت می خواهیم برای شما علت، علائم و درمان لکنت زبان در نوجوانان را به شما شرح دهیم و روش های درمانی آن را بیان کنیم.
همچنین راهکارهای کمکی که والدین می توانند در درمان لکنت زبان نوجوانان در خانه انجام دهند را آموزش خواهیم داد. پس تا انتهای این مطلب با ما همره باشید.
لکنت زبان چیست؟
لکنت زبان، یک اختلال گفتاری است که بر جریان طبیعی گفتار تأثیر می‌گذارد و فرد مبتلا را با چالش‌های متعددی مواجه می‌سازد. این اختلال، که گاهی به عنوان لکنت نوروژنیک یا عصبی شناخته می‌شود، باعث می‌شود افراد در تولید گفتار روان و بدون تکرار یا توقف دچار مشکل شوند.
علائم لکنت میتواند شامل تکرار کلمات یا صداها، کشیدگی‌های طولانی مدت صدا، و وقفه‌های ناخواسته در گفتار باشد، که همگی بر قدرت بیان و توانایی برقراری ارتباط تأثیر می‌گذارند.
شدت این اختلال متغیر است و ممکن است در موقعیت‌های مختلف، مانند صحبت کردن در جمع یا از طریق تلفن، تشدید شود. با این حال، روش‌هایی مانند کاهش سطح استرس و آواز خواندن می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند.
علت لکنت زبان در نوجوانان
اولین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که لکنت نشانه کم هوشی نیست. ثانیاً، لکنت زبان فرزندتان تقصیر شما نیست. در اینجا برخی از دلایل علمی اثبات شده لکنت در نوجوانان آورده شده است:
ژنتیک
دانشمندان چندین ژن را با اختلالات گفتاری بررسی کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که در والدین دارای لکنت، احتمال اینکه فرزندان آن ها نیز دچار لکنت زبان شوند بسیار بیشتر است.
لکنت ربطی به نحوه تربیت کودک ندارد. این بیماری مانند هر بیماری ژنتیکی دیگری است که ممکن است از نسلی به نسل دیگر منتقل شود یا نشود.
از آنجایی که این ژن ها با پردازش و تولید گفتار، پردازش شنوایی و سایر عملکردهای مشابه مرتبط هستند، در حال حاضر هیچ درمان پزشکی برای لکنت وجود ندارد.
درمان لکنت زبان نوجوانان که شامل گفتار درمانی و درمان شناختی-رفتاری (CBT) می‌شود، ممکن است برای نوجوانی که با اختلال گفتار و اعتماد به نفس دست و پنجه نرم می‌کند معجزه کند.
تفاوت در ساختار و عملکرد مغز
تحقیقات موجود نشان می دهد که افرادی که لکنت دارند (PWS) دارای ناهنجاری های ساختاری در ناحیه بروکا و ناحیه ورنیکه مغز هستند . مناطقی که این دو را به هم متصل می‌کنند هم از نظر ساختار و هم از نظر عملکرد متفاوت هستند.
مطالعات تصویربرداری مغز نیز ناهنجاری هایی را در نواحی مرتبط با پردازش شنوایی نشان داده است. مجاری الیافی که نواحی زبان، گفتار و فعالیت‌های شنوایی را به هم متصل می‌کنند نیز تراکم کمتری دارند.
یک مطالعه اخیر نشان می دهد که جسم پینه ای که نیمکره راست را به نیمکره چپ در PWS متصل می کند، آستروسیت کمتری دارد. تفاوت های ساختاری در مغز باعث ایجاد تفاوت های عملکردی می شود که منجر به لکنت زبان می شود
سابقه خانوادگی
زمانی که کودکان تا نوجوانی به لکنت زبان ادامه می دهند، احتمالاً در بزرگسالی نیز دچار لکنت خواهند شد، مگر اینکه خدمات گفتار درمانی لکنت زبان دریافت کنند.
در چنین مواردی، دانشمندان و آسیب شناسان گفتار-زبان (SLPs) خاطرنشان کرده اند که یک یا چند نفر از اعضای خانواده (از نظر خونی) از نوجوانان نیز لکنت دارند.
لکنت اغلب خانوادگی است و باید شما را ترغیب کند که قبل از بدتر شدن لکنت نوجوان خود از یک گفتار درمانگر مشاوره بگیرید.
محیط زندگی نوجوانان
کودکانی که در حال حاضر به دلیل عوامل ژنتیکی یا خانوادگی مستعد لکنت هستند، اغلب به تغییر شدید محیط خود با لکنت واکنش نشان می دهند.
تغییرات ممکن است شامل نقل مکان به محله جدید، تغییر مدرسه، جدایی والدین یا تولد یک خواهر و برادر جدید باشد.
این تغییرات فقط در صورت داشتن استعداد لکنت در کودکان بین سنین 2 تا 4 سال می تواند سبب لکنت شود. به گفته کارشناسانی مانند دکتر ون ریپر و دکتر بری گیتار، عوامل محیطی با عوامل ژنتیکی برای ایجاد لکنت در تعامل هستند.
اگرچه موقعیت های با اکتان بالا مانند صدای زنده، ارائه کلاس یا صحبت با یک فرد جدید ممکن است علائم را بدتر کند، اما احساسات دلیل لکنت زبان نیستند.
در واقع، لکنت به تنهایی اختلال نیست. بلکه علائم منجر به تفاوت های ساختاری در مغز است که موجب اختلال می شود.
خواندن این مطالب نیز پیشنهاد می شود
درمان لکنت زبان نوجوانان در خانه : راهکارهای کمی والدین
نوجوانی که لکنت زبان دارد از قبل می داند که نوع صحبت او با همسالان مسلط خود، متفاوت است.
هیچ چیزی برای پنهان کردن لازم نیست. نوجوانی که دچار لکنت زبان است به راحتی می تواند در اینترنت جستجو کرده و درباره لکنت زبان خود، تحقیقات انجام دهد.
پس شما به عنوان والدین مسئولیت دارید که حقایق صحیح در مورد لکنت را بیاموزید و فرزند نوجوان خود را در مسیر درست راهنمایی کنید.
اگرچه نوجوانی که لکنت دارد احتمالاً کمتر صحبت می‌کند، حتی با والدینش، اما باید اطمینان حاصل کنید که فرزندتان از صحبت کردن با شما احساس امنیت می‌کند.
این اولین قدم برای برقراری ارتباط دو طرفه با فرزند نوجوان شماست.
در اینجا 5 نکته وجود دارد که می توانید برای تقویت ارتباط خود با یک نوجوان دارای لکنت، رعایت کنید:
1. در مورد لکنت بیشتر بدانید
شما باید از قبل در مورد علل لکنت اطلاعاتی را کسب کنید. در مرحله بعد، در مورد اینکه چگونه لکنت بر زندگی یک نوجوان تأثیر می گذارد، بیشتر بیاموزید.
مطالعات نشان می‌دهد که لکنت بر عملکرد نوجوان در مدرسه، زندگی اجتماعی و موقعیت‌های عمومی تأثیر می‌گذارد.
ممکن است یک کودک به دلیل لکنت در مدرسه با قلدری یا اذیت کردن روبرو شود اما به دلیل خجالت آن را با معلمان یا والدین خود در میان نگذارد.
مطالعه ای بر روی نوجوانانی که لکنت دارند توسط Keylonda Granger، John A. Tetnowski، دانشگاه لوئیزیانا در لافایت، و Jim McClure، Albuquerque، NM، نشان داد که لکنت آنها بیشتر از آنچه والدینشان تصور می کردند، بر زندگی آنها تأثیر می گذارد.
2. در مورد لکنت با فرزند خود صحبت کنید
به عنوان یک نوجوان، فرزند شما در حال حاضر احساسات جدیدی برای مقابله با آنها دارد. پس با صحبت مستقیم با او در مورد علل و عوارض لکنت، کار را آسانتر کنید.
با این حال، مطمئن شوید که آنها مایل به صحبت هستند و شما آنها را از منطقه امن خود بیرون نمی‌برید.
این مورد ممکن است کمی زمان بر باشد اما به مرور زمان با شما همکاری خواهند کرد. در هنگام تلاش برای ایجاد یک فضای امن که در آن فضا فرزندتان بتواند به طور خودجوش در مورد لکنت صحبت کند، باید بسیار صبور باشید.
مطمئن شوید که فرزندتان می داند که در این راه تنها نیست. منابع معتبر، موارد الهام بخش و نتایج مثبت درمانی را با آنها به اشتراک بگذارید.
ما در خانه لکنت، افراد دارای لکنت زبان بسیار زیادی را درمان کرده ایم و نتایج این موفقیت ها به صورت مستند، قابل ارائه می باشد که در زیر می توانید چند فیلم از درمان شدگان خانه لکنت را مشاهده کنید.
نشان دادن این فیلم ها و موارد مشابه، انگیزه فرزند نوجوان شما را برای مبارزه با لکنت، به شدت افزایش خواهد داد.
با مراجعه به پیج اینستاگرام خانه لکنت، می تواید فیلم های بیشتری از درمان شدگان خانه لکنت را مشاهده کنید.
3. فرزند خود را توانمند کنید
توانمندسازی یک نوجوان کار آسانی نیست، به ویژه زمانی که رسانه های اجتماعی و رسانه های پرطرفدار، استانداردهای غیرواقعی را برای آنها تعیین می کنند.
برای توانمندسازی فرزندتان، با تقویت این نکته شروع کنید که لکنت، یک نقص یا محدودیت نیست.
می توانید از یک مشاور حرفه ای کمک بگیرید تا به فرزندتان کمک کنید تا اعتماد به نفس از دست رفته خود را به دست آورد. توانمندسازی کودک به او کمک می کند تا لکنت زبان خود را بپذیرد.
پذیرفتن ناروانی گفتار می تواند به او قدرت دهد تا در آینده نیز به تصمیمات خود ایمان بیاورد.
4. درمان مناسب را انتخاب کنید
شما به عنوان والدین مسئولیت پذیر، این وظیفه را دارید که برای فرزند دارای لکنت خود درمان و درمانگر مناسب را انتخاب کنید.
به دنبال گفتار درمانگران در منطقه خود باشید. در مورد آن ها تحقیق و بررسی کنید. و همچنین می توانید از مشاوران حرفه ای که در این زمینه دارای تخصص و تجربه هستند نیز کمک بگیرید.
در حال حاضر، بهترین روش درمان لکنت زبان، گفتار درمانی است که ما در خانه لکنت، این خدمات را به همه مراجعین حضوری یا غیر حضوری(آنلاین) در سراسر کشور، ارائه می کنیم.
5. از مراکز حرفه ای گفتار درمانی کمک بگیرید
شما میتوانید به عنوان پدر یا مادر دارای فرزند نوجوانی که لکنت دارد به مراکز معتبر و دارای تجربه خوب مراجعه کرده یا از طریق وبسایت های این مراکز وقت مشاوره گرفته و همچنین با بررسی نظرات مراجعه کنندگان این مراکز، بهترین و با تجربه ترین مرکز گفتار درمانی را پیدا کنید.
آیا لکنت در دوران بلوغ طبیعی است؟
اگر فرزند نوجوان شما از دوران کودکی دچار لکنت بوده است، لکنت در دوران بلوغ غیرمنتظره یا غیرعادی نیست. با این حال، اگر علائم لکنت به طور ناگهانی و بدون سابقه اختلال در گفتار ظاهر شد، باید سریع برای درمان، اقدام کنید.
بروز ناگهانی لکنت در دوران بلوغ ممکن است به دلیل یک یا چند مورد از این عوامل باشد:
نوروژنیک
آسیب مغزی از جمله ضربه مغزی، تومورهای مغزی، بیماری های عصبی و حتی سکته مغزی می تواند منجر به لکنت در نوجوانان شود.
آسیب به نواحی از مغز که مسئول پردازش زبان و تشکیل گفتار هستند می تواند باعث بروز ناگهانی لکنت در نوجوانان شود.
اگر مشخص شود که لکنت نوجوان ماهیت نوروژنیک دارد، توجه متخصصان مغز و اعصاب و سایر متخصصان پزشکی ممکن است ضروری باشد.
روانی
یک فرد ممکن است پس از یک رویداد آسیب زا یا آشفتگی روانی/عاطفی طولانی مدت، به طور ناگهانی شروع به لکنت کند.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در موارد معدودی باعث لکنت زبان می شود. در چنین مواردی، مشاوره روانشناختی، روان درمانی و CBT ممکن است برای رسیدگی به ریشه اختلال گفتار آنها ضروری باشد.
فارماکوژنیک
آیا فرزند نوجوان شما به تازگی داروی جدیدی مصرف می کند؟ برخی از داروها، به ویژه داروهای روانگردان، عوارض جانبی ایجاد اختلالات گفتاری دارند.
حتی برخی از داروهای ضد افسردگی که معمولاً عوارض جانبی عمیقی ندارند ممکن است در درصد کمی از افراد باعث لکنت زبان شوند.
اگر فکر می کنید داروهای شما ممکن است به لکنت شما کمک کند یا آن را بدتر کند، با پزشک و گفتار درمانگر خود صحبت کنید.
پیامی برای والدین
پدر و مادر بودن یک کار بزرگ است، اما نوجوان بودن نیز چندان آسان نیست. در حالی که باید با احساس اضطراب، محافظت و ترس فرزندتان کنار بیایید، همچنین باید برای او قوی باشید.
ممکن است در نظر داشته باشید که با مشاور فرزندتان صحبت کنید تا ببینید آیا او می تواند در زمینه سلامت عاطفی و روانی شما نیز به شما کمک کند.
در این بین، حامی باشید.
با فرزندتان آشکارا در مورد لکنت صحبت کنید و به آموزش خود در مورد این اختلال پیچیده و راه هایی که می توانید به پسر/دختر نوجوانتان کمک کنید، ادامه دهید.
سوالات متدوال درباره لکنت زبان نوجوانان
در حال حاضر، کاربردی ترین و عملی ترین روش درمان لکنت زبان نوجوانان، گفتار درمانی است. شما با مراجعه به یک مرکز گفتار درمانی که دارای گفتار درمانگران با تجربه، مخصوصا در زمینه لکنت است، می توانید لکنت زبان فرزند خود را درمان کنید.
هر کسی می تواند لکنت زبان داشته باشد. حدود 5 درصد از همه کودکان در دوره ای از دوران کودکی خود لکنت دارند. متأسفانه، برخی از آنها تا سنین بالا به تنهایی بر لکنت غلبه نمی کنند. بدون گفتار درمانی، این کودکان ممکن است در دوران نوجوانی و بزرگسالی خود به لکنت ادامه دهند. اگر کودک شما هرگز در دوران کودکی لکنت زبان نداشته و به طور ناگهانی علائم لکنت را در نوجوانی نشان می دهد، ممکن است کمی نکران کننده باشد. اگر کودک نوجوان شما به طور ناگهانی دچار لکنت شد، با یک گفتار درمانگر مشورت کنید.
اگر کودک شما از دوران کودکی لکنت زبان داشته است، احتمال دارد که با افزایش سن لکنت او بدتر نشود. با این حال، موقعیت‌های سخت هیجانی و اضطراب‌زا ممکن است لکنت آنها را بدتر کند. نوجوانان در مدرسه و زندگی اجتماعی خود با تعداد قابل توجهی از چالش ها مواجه هستند. این عوامل ممکن است در فراوانی و شدت لکنت از قبل وجود داشته باشد.
در صورتی که فرزند نوجوان شما در جلسات گفتار درمانی به صورت منظم شرکت کند و توصیه های گفتار درمانگران، توسط شما والدین گرامی و فرزندتان رعایت شوند، می توان، لکنت را درمان کرد.
