بیش فعالی و لکنت زبان

بیش فعالی و لکنت زبان

لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که برخی از کودکان در همان ابتدای شروع گفتار با آن درگیر هستند. بیش فعالی نیز یکی از اختلالات روانشناختی است که در آن فرد با نقایص توجهی و رفتار های متفاوت از دیگر کودکان می باشد. بیش فعالی و لکنت زبان با یکدیگر ارتباط هایی دارند. در این مقاله قصد داریم به ارتباط بیش فعالی و لکنت زبان بپردازیم و بیان کنیم چرا برخی از کودکان بیش فعال دچار لکنت زبان نیز هستند.

بیش فعالی چیست؟

بیش فعالی یا ADHD یک اختلال نقص توجه است. کودکان درگیر با این اختلال توانمندی کافی برای متمرکز کردن خود بر روی مسائل گوناگون را ندارند. همین مسئله باعث می شود تا از کودک رفتار های عجیبی سر بزند و او توانمندی کنترل کامل رفتار های خود را نداشته باشد. به طور معمول میزان شیوع بیش فعالی در پسران از دختران بیشتر است.

پسران حدود 3 برابر بیشتر از دختران با بیش فعالی درگیر هستند. عوامل گوناگونی در بوجود آمدن و تشدید این اختلال روانپزشکی دست دارند. از جمله مهمترین عوامل بیش فعالی می توان به ژنتیک، مصرف مواد مخدر توسط مادر در دوره بارداری، صدمات مغزی کودک و… اشاره کرد. بیش فعالی معمولا به سه گونه دیده می شود. یا فقط به صورت نقص توجه بروز می کند. گاهی به صورت حرکات عجیب و تکانه ای نمایان می شود و در برخی از موارد به صورت ترکیبی از هر دو می باشد.

ارتباط بیش فعالی و لکنت زبان

نرخ شیوع لکنت زبان در افراد دارای بیش فعالی

طبق تحقیقات انجام شده در مراکز تحقیقاتی متخصصین متوجه شده اند که حدود 45 درصد کودکانی که دارای بیش فعالی هستند به لکنت نیز دچار اند. وقتی که این آمار را در مقایسه با آمار کودکان دارای بیش فعالی بررسی می کنیم، متوجه می شویم که نرخ بالایی از کودکان در سنین 3 تا 6 سال با لکنت زبان درگیر هستند. این مسئله دارای اهمیت بالایی می باشد. زیرا این سنین برای کودک مهم و دارای اهمیت هستند. علت اهمیت این است که در این سنین کودک آموزش های اولیه بهداشتی و همچنین تحصیل را یاد می گیرد و در هر دو این فرآیند ها توانمندی های کلامی نقش عمده ای دارند. پس کودک برای یادگیری صحیح این مهارت ها به توانمندی های گفتاری نیاز دارد.

تاثیر این دو مورد بر یکدیگر

به دلایل مختلفی ممکن است که بیش فعالی و لکنت زبان با یکدیگر همایند شوند. به عنوان مثال در مواردی که آسیب مغزی باعث بیش فعالی می شود این مسئله می تواند باعث آسیب به نواحی مرتبط با تکلم نیز وارد شود. اما به طور کلی علت همراه شدن بیش فعالی و لکنت با یکدیگر به تفاوت های مغزی در این افراد با دیگر کودکان مربوط می باشد. از همین رو برای رشد بخش های مغزی زمان بیشتری باید سپری شود و سرعت رشد مغز کمتر باعث می شود تا مراکز تکلم در زمان لازم رشد نکند و توانایی تکلم کامل نباشد.

چگونه بیش فعالی را تشخیص دهیم

متاسفانه درمان قطعی و یا آزمایش صد در صدی برای تشخیص بیش فعالی وجود ندارد. اما ما در این بخش به بیان چند مورد از علائم بیش فعالی می پردازیم.

بی دقتی و عدم توجه از اولین نشانه های بیش فعالی است. افراد درگیر با بیش فعالی در فعالیت های روزمره و مدرسه بی دقت هستند.

در توجه کردن به سخنان دیگران و مطالب درسی توانمندی کافی را ندارند.

عدم توانایی برای پیروی از دستورالعمل های موجود از دیگر ویژگی های آنها است.

آنها معمولا در ادامه دادن و انجام مداوم رفتار های خسته کننده ناتوان اند و…

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *