هیچکس همیشه به طور کامل صحبت نمی کند. همه ما در گفتار خود با اختلالاتی روبرو می شویم. برای افرادی که دچار لکنت زبان هستند، این اختلالات یا نارسایی های گفتاری شدیدتر و مداوم تر هستند.
برای برخی، لکنت زبان در دوران کودکی برطرف می شود، برای برخی دیگر، در تمام طول بزرگسالی ادامه دارد. چرا اینطور است؟
محققان در حال حاضر بر این باورند که علت لکنت زبان ترکیبی از عوامل، از جمله ژنتیک، رشد زبان، محیط زیست و همچنین ساختار و عملکرد مغز است که در این مقاله از خانه لکنت، به بررسی آن ها خواهیم پرداخت. این عوامل در کنار هم می توانند بر گفتار فردی که دچار لکنت زبان است تأثیر بگذارند.
این مطالب را هم مطالعه کنید:
لکنت و رشد زبان
لکنت زبان اغلب بین دو تا چهار سالگی شروع می شود، زمانی که توانایی های گفتاری و زبانی کودکان به سرعت در حال گسترش است. در این دوره از رشد سریع، فرض بر این است که تعامل بین گفتار، زبان و رشد عاطفی بر توسعه و ماندگاری لکنت تأثیر می گذارد.
از آنجایی که کودکان جملات طولانی تر و پیچیده تری را بیان می کنند، مغز آنها تقاضای بالاتری را تجربه می کند. این تقاضای شناختی می تواند بر کنترل برنامه ریزی حرکتی لازم برای تولید گفتار روان تأثیر بگذارد.
عوامل ژنتیکی
سابقه خانوادگی لکنت زبان نشان می دهد که لکنت در خانواده ها وجود دارد و تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است. برای مثال، در کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، اغلب اقوامشان، لکنت زبان دارند.
دوقلوهای همسان که دقیقاً آرایش ژنتیکی یکسانی دارند، نسبت به دوقلوهای غیرهمسان، الگوهای مشابه لکنت بیشتری دارند.
همچنین می دانیم که بیشتر مردان را تحت تاثیر قرار می دهد و احتمال ادامه لکنت در زنان در بزرگسالی کمتر است.هنوز محققان یک ژن خاص را که به طور کامل مسئول لکنت زبان باشد شناسایی نکرده اند.
با این حال، این احتمال وجود دارد که اگر شما دارای مواد ژنتیکی خاصی باشید، بیشتر در معرض لکنت زبان قرار بگیرید.
فعالیت مغز در افراد دارای لکنت
در حالی که هیچ عامل واحدی باعث لکنت زبان نمی شود، تئوری غالب نشان می دهد که ترکیبی از ژنتیک، رشد زبان و محیط زیست می تواند بر فعالیت مغز افراد دارای لکنت، تأثیر بگذارد.
به نظر می رسد مناطقی از مغز که مسئول زبان هستند در افراد دارای لکنت ممکن است به شکل و شیوه متفاوتی کار کنند.
یافته‌های حاصل از مطالعات تصویربرداری مغز نشان می‌دهد که در بزرگسالان دارای لکنت فعالیت نیم‌کره راست مغز بیشتر است، در حالی که فعالیت نیم‌کره چپ که معمولاً مسئول تولید گفتار است، کاهش یافته است.
برخی از افرادی که لکنت دارند در پردازش اطلاعات شنیداری و سرعت واکنش در تکالیف حسی-حرکتی با مشکل بیشتری مواجه هستند.
به طور کلی، تحقیقات نشان داده اند که مسیرهای مغز مسئول زبان، هنگام لکنت زبان، عملکرد و ظاهری متفاوت دارند.
احساسات و محیط زیست
اگر کودکان با واکنش‌های منفی نسبت به عدم روانی صحبت خود مواجه شوند یا با چالش‌های بیشتری در برقراری ارتباط روبرو شوند، ممکن است احساسات منفی در مورد برقراری ارتباط در آنها ایجاد شود.
احساسات منفی و تلاش برای پنهان کردن یا جلوگیری از لکنت زبان ممکن است باعث افزایش تنش شود و بر توانایی آنها در برقراری ارتباط بیشتر تأثیر بگذارد.
برخی از کودکان بسته به مزاجشان ممکن است هنگام صحبت کردن اضطراب بیشتری را تجربه کنند و احساسات منفی نسبت به برقراری ارتباط در آنها بیشتر از سایرین باشد.
اگرچه عوامل احساسی، عصبانیت و اضطراب باعث لکنت زبان نمی‌شوند، اما ممکن است در دوره بحرانی رشد زبان، بار شناختی اضافی بر کودکانی که دچار لکنت هستند وارد کند.
ویژگی‌های مرتبط با ماندگاری لکنت زبان
طبق تحقیقات انجام شده، بین ۵ تا ۸ درصد از کودکان پیش دبستانی دچار لکنت زبان می‌شوند؛ با این حال، ۸۰ درصد از این کودکان در دوران کودکی اولیه لکنت زبانشان برطرف میشود.
برخی ویژگی‌های بالینی با ماندگاری و بهبود لکنت زبان مرتبط هستند. به طور خاص، تحقیقات نشان می‌دهد که کودکانی که پسر هستند، سابقه خانوادگی لکنت زبان دارند، در سنین بالاتر دچار لکنت زبان می‌شوند،
میزان بیشتری از لکنت را نشان می‌دهند، اشتباهات گفتاری دارند و مهارت‌های زبانی بیانی و درکی پایین‌تری از خود نشان می‌دهند، به احتمال زیاد لکنت زبانشان ادامه پیدا می‌کند.
لکنت اکتسابی
اکثر افرادی که دچار لکنت زبان هستند، در دوران کودکی و طی دوره رشد که در حال یادگیری برقراری ارتباط هستند، دچار لکنت زبان می شوند.در موارد نادرتر، لکنت زبان ناشی از آسیب مغزی یا ضربه روحی شدید است.
این شکل از لکنت زبان که به عنوان لکنت زبان «اکتسابی» شناخته می شود، از نظر علل و نشانه ها با لکنت زبان رشدی متفاوت است.
افسانه های رایج در مورد لکنت زبان
افسانه های رایج بسیاری وجود دارند که شامل تئوری هایی در مورد علت لکنت زبان می شوند. مهم است که به خاطر داشته باشید که هیچ دلیل واحدی برای لکنت زبان پیدا نشده است:
• لکنت زبان ناشی از والدین کودک نیست.
• لکنت زبان ناشی از اشاره کردن به عدم روانی گفتار کودک نیست.
• لکنت زبان یک مشکل روانی نیست (اگرچه ممکن است اثرات روانی داشته باشد).
• لکنت زبان نشانه آسیب مغزی یا کاهش هوش نیست.
• لکنت زبان ناشی از یادگیری زبان دیگر نیست (اگرچه ممکن است در افراد دوزبانه متفاوت باشد).
• لکنت زبان ناشی از نگرانی یا اضطراب نیست.
• مهمتر اینکه، لکنت زبان تقصیر کسی نیست!