تشبیه لکنت به کوه یخ توسط دکتر جوزف شیهان برای اولین بار مطرح شد.
پیام اصلی دکتر شیهان این بود:
\” از لکنت خود جلوگیری نکنید، لکنت خودرا پنهان و انکار،نکنید.\”
تنها راهی که می توانید ترس از لکنت خود را از بین ببرید و درنتیجه کاملا روان شوید، این است که با آن روبه رو شوید. همیشه چیزی که از آن میترسید را ، انجام دهید. و به تدریج یاد خواهید گرفت که از آن نترسید.
دکتر شیهان یک غول بزرگ در این زمینه بود و به پزشکان آینده کمک کرد ،تا فردی که لکنت دارد را به عنوان یک \”کلیت\” ببینند.
کار مستقیم روی کمک به فرد برای دستیابی به روانی(گفتار)، می تواند در کوتاه مدت مفید باشد. (دقیقاً مانند انفجار(ترکیدن) لایه های بالایی یک کوه یخ و عدم آگاهی از بدنه متراکم یخ در زیر آن).
با این حال ، تمرکز بر افکار ، نگرش ها و احساسات (ذوب شدن ویژگی های زیر سطح یک کوه یخ) می تواند تغییرات طولانی مدت و خودتنظیمی را ایجاد کند.
در زمان های مختلف ، یک درمانگر خوب بر ویژگی های \”سطح\” و \”زیر سطح\” کوه یخ لکنت تمرکز خواهد کرد.
کوه یخ لکنت
در واقع آن چیزی که شما از لکنت میشنوید و میبینید تنها درصد از لکنت میباشد!
90 درصد دیگر قابل مشاهده نیست و آن شامل افکار ، احساسات ، اجتناب ها است.
اگر به این موضوع دقت نشود احتمالا با بازگشت لکنت مواجه خواهیم بود
شما به عنوان یک فرد دارای لکنت می توانید با انجام فعالیت های زیر به پذیرش بیشتر لکنت خود کمک کنید:
۱. راجع به لکنت خود در خانواده صحبت کنید
۲. لکنت خود را برای دوستان خود توصیف کنید، سعی نکنید از لکنت یک تابو بسازید
۳. از لکنت عمدی و ارادی استفاده کنید
۴. راجع به لکنت خود به بقیه آموزش دهید
۵. اعضای خانواده ی خود را در درمان لکنت خود سهیم کنید
۶.سعی نکنید در موقعیت های گفتاری با رفتارهای اضافه و مداوم لکنت خود را پنهان کنید
مترجم: پریا پاکدل