در تحقیقات قبلی، اطلاعاتی در مورد نحوه درک کودکان مدرسه‌ای از لکنت خود ارائه کرده با این حال داده‌های کمتری در مورد چگونگی درک لکنت توسط والدین آنها بدست آمده است. دیدگاه والدین در مورد لکنت کودکان‌شان می‌تواند بر نحوه واکنش خود کودکان نسبت به لکنت تأثیر بگذارد. این مطالعه به ارزیابی این مسئله می‌پردازد که چگونه برداشت‌های والدین از تأثیر لکنت با برداشت کودکان از آن مرتبط است. در حالت کلی چگونه با کودکی که لکنت زبان دارد رفتار کنیم تا انتهای این مطلب با خانه لکنت همراه شوید.
چگونه با کودکی که لکنت زبان دارد رفتار کنیم
شرکت کنندگان ۵۰ کودک دارای لکنت در سنین ۷ تا ۱۲ سال (میانگین = ۱۰/۹ و SD= ۷/۱) و والدین آنها بودند که از شهرهای مختلف کشور پرتغال انتخاب شده بودند. نسخه پرتغالی اروپایی ارزیابی کلی از تجربه لکنت فرد برای کودکان استفاده شد و نسخه سازگار شده از این ابزار برای والدین آنها بکار رفت.
والدین و فرزندان بطور کلی رتبه بندی‌های تأثیر کلی مشابهی را نشان دادند که معمولا در محدوده‌های خفیف و متوسط قرار می‌گرفتند. در خانواده‌هایی که سابقه لکنت داشتند، تفاوت‌هایی مشاهده شد: برای آن خانواده‌ها، مقیاس نمرات والدین و فرزندان‌شان نشان داد که در برخی زمینه‌ها (در برخی حوزه‌ها) تأثیر لکنت از نظر والدین، بیشتر از تأثیر درک شده توسط کودکان بود بویژه در رابطه با واکنش‌های کودکان نسبت به لکنت و کیفیت زندگی آنها.
نتیجه گیری: آگاهی از نحوه برداشت والدین از تأثیر لکنت روی فرزندان مهم است زیرا خانواده‌ها می‌توانند در کمک به کودکان برای مقابله با لکنت، نقش کلیدی ایفا کنند. این یافته‌ها نشان دهنده مزایای استفاده از یک رویکرد درمانی اختصاصی برای هر کودک است که با تمرکز بر ادراک کودکان و والدین از لکنت، به نگرش‌های منفی نسبت به لکنت کودکان رسیدگی نماید.
نقش والدین در لکنت کودکان
لکنت معمولا بعنوان یک اختلال در ارتباط تعریف می‌شود که با وقفه‌های غیرارادی در گفتار مانند تکرار، کشیده گویی و بلاک (انسداد) مشخص می‌شود. ویژگی‌های اصلی لکنت که در این تعریف گنجانده شده است، آنهایی هستند که راحت‌تر توسط طرف مقابل صحبت درک می‌شوند. با این حال لکنت یک پدیده پیچیده است که شامل اجزای عاطفی از جمله استرس، اضطراب و واکنش های منفی به صحبت کردن نیز می‌شود. بنابراین لکنت را می‌توان بعنوان یک اختلال چند عاملی شامل جنبه‌های متعدد در نظر گرفت که ممکن است بر شروع، ظاهر شدن و مزمن شدن لکنت در هر کودک تأثیر بگذارد.
در دهه‌های اخیر، کارشناسان در این زمینه به درک عمیق‌تری دست یافته‌اند که لکنت چگونه ممکن است بر کودکان تأثیر منفی بگذارد. یک راه برای توضیح این اثرات گسترده‌تر لکنت، از طریق طبقه بندی بین المللی عملکرد و ناتوانی و سلامت (ICF) است که توسط سازمان بهداشت جهانی ایجاد شده است. ICF دیدگاه جامعی از این اختلال ارائه داده و در مورد راه‌هایی توضیح می‌دهد که از طریق آنها، اختلال لکنت می‌تواند توانایی ارتباطی کودکان را محدود کند و مشارکت آنها در فعالیت‌های روزمره را کاهش دهد.
چگونه لکنت در کودکان تاثیر منفی دارد؟
در تلاش برای اطمینان از ارزیابی جامع، کارشناسان در این زمینه بر مشارکت والدین در مورد نوع تراپی پیشنهاد شده برای کودکان دارای لکنت نیز تمرکز کرده‌اند. با در نظر گرفتن دیدگاه چند بعدی این اختلال، بهترین کار ترکیب مشاهدات و تجربیات والدین با تخصص کارشناسان در هنگام بررسی راه‌های تأثیر گذاری لکنت بر زندگی کودک است. داده‌های دریافتی از والدین نیز به دلیل تنوع لکنت اهمیت دارد زیرا آنها می‌توانند اطلاعات مفیدی در مورد روانی گفتار و ارتباط کودکان در موقعیت‌هایی ارائه دهند که درمانگران به طریق دیگر قادر نیستند به آنها دسترسی پیدا کنند.
علاوه بر این، درک پویایی خانواده و نگرش والدین نسبت به لکنت می‌تواند مدیریت لکنت در کودکان را بهبود ببخشد. مشخص شده که روابط خانوادگی بر توانایی کودک برای مقابله با لکنت تأثیر می‌گذارد زیرا خانواده‌ها می‌توانند حمایت و راهنمایی مثبتی برای فرزندان خود ارائه دهند. بنابراین آگاهی از این مسئله که محیط خانه چگونه بر رشد لکنت تأثیر می‌گذارد، باید برای درمانگران یک اولویت باشد.