حدود یک درصد از افراد دنیا با مشکل لکنت زبان مواجه هستند.در فرایند درمان لکنت راه های درمان بسیاری را معرفی می کنند که شما باید اثر بخش ترین، علمی ترین و بهترین راه راه را انتخاب کنید. داروی لکنت زبان بزرگسالان یکی از راه هایی است که احتمالا به آن فکر می کنید. در این مطلب می خواهیم به نتیجه برسیم که آیا دارو ها در درمان لکنت موثرند یا خیر؟
داروهایی که در این زمینه پزشکان به افراد دارای لکنت زبان توصیه می کنند عموما برای سایر اختلالات مناسب است و در درمان لکنت زبان بزرگسالان تاثیری ندارد. به بیان ساده تر داروی لکنت زبان بزرگسالانی که تجویز می شود عموما در دسته دارو های اعصاب و روان است. در طب سنتی خوردن برخی از گیاهان نیز به افراد توصیه شده است که دلیل علمی و اثبات شده ندارد.
روش های درمانی و داروی لکنت
روش های درمانی برای لکنت زبان در بزرگسال به روش مستقیم است و استفاده از داروی لکنت زبان بزرگسالان در درمان لکنت بی فایده است. درمان لکنت زبان در افراد بزرگسال یک فرایند است. هر چه میزان وشدت لکنت زبان بیشتر باشد روند درمانی احتمالا طولانی تر خواهد شد. در کنار استفاده از جلسات گفتار درمانی فرد ممکن است نیاز به استفاده از جلسات روانشناسی برای کنترل استرس و اضطراب هایش نیز استفاده کند.
چند نوع دارو برای درمان لکنت زبان که گاهی اوقات به بزرگسالان دارای این مشکل تجویز می شود. به قرار زیر است.
- آلپرازولام: این دارو باعث کاهش استرس و اضطراب می شود پس همان طور که می بینید روی علائم لکنت بی تاثیر است.
- سیتالوپرام: سیتالوپرام خاصیت ضد افسردگی دارد. پس اثرات این قرص بر علائم لکنت زبان بی اثر و بی نتیجه است.
- سروتونرژیک: این دارو ها با آزاد کردن سرتونین باعث افزایش خوشحالی و شادی در فرد میشود. پس این دارو نیز بر شدت لکنت تاثیری ندارد و علائم لکنت را از بین نمی برد.
پس لازم به یاد آوری است که استفاده از روش گفتار درمانی بر درمان لکنت بسیار موثر است. زیرا لکنت زبان نیازمند تکنیک هایی است تا روانی را ایجاد کند. امروزه دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که لکنت زبان تنها اختلال گفتاری است نه روانی.
سه داروی لکنت زبان بزرگسالان که در بالا گفته شد و گاها برای رفع مشکل لکنت زبان تجویز می شوند در دسته دارو های اعصاب و روان است. داروی آلپرازولام یک داروی ضد اضطراب است. داروی سیتالوپرام نیز بازدارنده مجدد جذب کلومیپرامین و سروتونین می باشد. داروی دیگر نیز به همین صورت مربوط به اختلال روانی است. پس این دارو ها روی لکنت که یک اختلال گفتاری است تاثیری ندارد.
ویژگی داروی لکنت زبان بزرگسالان
داروی لکنت زبان بزرگسالان به دلایل زیادی فاقد تاثیر مثبت بر درمان این اختلال است. دارو های تجویز شده توسط برخی از پزشکان تحت عنوان دارو های ذکر شده تقریبا بی تاثیر هستند. هم چنین دارو هایی گیاهی تاثیری در درمان ندارند و شواهد علمی مبنی بر بر این مسئله وجود ندارد. لکنت زبان نوعی اختلال در گفتار و بیان است که برخی از افراد پس از رو در رو شدن با این مشکل و طولانی شدن لکنت زبان دچار اضطراب می شوند.
بنابراین نمی توان با مصرف دارو گفتار خود را اصلاح کرد. با این اوصاف به نظر می رسد بهترین داروی لکنت زبان بزرگسالان گفتار درمانی است. گفتار درمانی شاخه ای از علم پزشکی است که اختلالات گفتاری را مورد بررسی و آزمایش و البته درمان قرار می دهد. جلسات مربوط به درمان کاملا بر اساس علم گفتار درمانی برنامه ریزی می شوند. بر اساس شدت اختلال و نوع آن جلسات گفتار درمانی با تغییراتی آغاز خواهد شد.
جمع بندی
دارو ها در کاهش علائم لکنت تاثیری ندارند. در جلسات گفتار درمانی ارزیابی هایی در خصوص فرد و نوع و شدت لکنت زبان وی انجام می شود. بر اساس نتایج این ارزیابی ها رویکرد درمانی موثری اجرا می شود. ممکن است ابتدا از برطرف کردن احساسات منفی این جلسات شروع شوند.
یا ممکن است ابتدا اقدام رفع اختلال گفتاری سپس اقدام به رفع احساسات منفی شود. به هر حال این تصمیم بر اساس علم و صلاحدید گفتار درمانگر است.